23-10-2018, overal en nergens

De eerste dag samen met Esther in Kuopio was erg gezellig. Helaas regende het de hele dag. Daarom zijn we naar een overdekt winkelcentrum. Daar hebben we gewinkeld en zijn we wat gaan eten in een Amerikaanse diner. Daar hebben we heel lang gezeten omdat we zo gezellig aan het kletsen waren. Vervolgens zijn we weer terug naar huis gegaan en hadden we een filmavondje gehouden. Als eerste hadden we Love Simon gekeken. Echt een super mooie film over een jongen die aan het struggelen is met zijn geaardheid. Daarna hadden we 22 July gekeken. Dit is een heftige film die gaat over de terroristische aanslag in Noorwegen van Anders Breivik. Ik vind dit zo’n film die iedereen gewoon gezien moet hebben. Deze dingen gebeuren echt in de wereld en daar moeten we onze ogen niet voor dichtdoen vind ik. Tussendoor had Esther de hele keuken versierd want het was middernacht dus ik was jarig. Ik was zo verrast en vind het zo lief dat ze al die versiering mee had genomen en had opgehangen. Daarna gingen we naar bed. De volgende dag, 19 oktober, begon de dag met facetimen met Pleunie die speciaal haar wekker om 9:15 had gezet en dat is erg bijzonder. Zelfs papa en mama konden niet geloven dat Pleunie dat had gedaan dus dat was super lief. Daarna ging ik facetimen met opa, oma en tante Lyanne. Dat was ook heel leuk. Toen kreeg ik een cadeautje van Esther. Een boek van Dennis storm over minimalisme. Ik vind het een super leuk cadeau want zulke onderwerpen vind ik altijd super interessant. In het begin van de middag kwamen mijn ouders aan in Kuopio. Super leuk om die weer te zien. Ik heb gelukkig nooit last van heimwee en ik mis niks echt, maar ik vind het altijd leuk om mensen weer te zien. Ook besef ik hier meer en meer hoeveel geluk ik heb met mijn familie en mijn ouders. Ik heb hier met verschillende mensen gesprekken gehad over ouders en veel van hun hebben een betere band met een van de twee. Ik zou nooit kunnen kiezen met wie ik een betere band heb. Ik heb met allebei mijn ouders zo’n goede band en dat is voor mij altijd vanzelfsprekend geweest maar ik merk nu steeds meer dat dat helemaal niet zoveel vanzelfsprekend is. Misschien zelfs eerder zeldzaam dan vanzelfsprekend. Het is fijn dat je soms door dit soort besef momentje je extra dankbaar kan zijn voor de dingen die je hebt. Nu weer terug naar mijn verjaardag. Mijn ouders hadden een hele tas vol kaarten en cadeautjes. Het begon met een zak Baked chips en iedereen die mij kent weet dat je me daar super blij mee maakt. Daarna weet ik de volgorde niet meer, maar ik kreeg een super lieve kaart van Pleunie, opa en oma, de broekjes. Ook kreeg ik een envelop met ballonnen, versiersels en een kaart van Britt en Amber. Ik kreeg een heleboel kaarten/cadeautjes van Imme. Ze heeft op alle enveloppen gezet wanneer ik het mag open maken. Dat vind ik echt zo leuk gedaan. Ik was zo verrast want ik had dit echt niet verwacht. Ik voelde me super geliefd en dankbaar dat ik zulke fijne mensen in mijn leven heb. Een super begin van mijn verjaardag dus. We zijn ook nog naar een natuurgebied in Kuopio geweest om daar te hiken. Dat was ook super gezellig. Esther kon het ook goed met mijn ouders vinden dus dat was heel fijn. We waren ook nog uiteten geweest met z’n viertjes. Daarna moesten we ons snel klaarmaken want in de avond had ik wat mensen uitgenodigd om bij mij te komen indrinken en daarna opstap te gaan. We waren in het totaal met 7 meiden en ik had een super leuke avond met ze. De volgende ochtend moesten we Esther helaas weer naar het treinstation brengen. Vervolgens gingen m’n ouders en ik door met de auto om een route te rijden langs allemaal meren. Dit was echt een super mooie route. We hebben ook enorm veel lol gehad. Het ging waarschijnlijk nergens om want ik weet niet eens meer waarom we zo moesten lachen. De foto’s van mama’s camera kunnen daar iets meer van laten zien. Het was in ieder geval een erg gezellige dag. In de avond kwamen we aan in ons hotel. Dat was nogal interessant. Het had een beetje de sfeer van een truckers motel. Het zag er allemaal niet uit en er waren ook hele rare mensen. De meeste waren al dronken voor 20 uur. Het eten daarentegen smaakte prima. Ook heb ik daar lekker geslapen. Voor het slapengaan hadden we nog gekaart en een film gekeken. De volgende dag zijn we naar Porvoo gegaan. Dit is een stadje op een uur van Helsinki. Dit stadje staat bekend om de houten huisjes in allerlei kleuren. Het was er wel toeristisch. Wel zag het er allemaal super schattige uit. We hadden daar de halve dag rondgelopen en een lekker taartje gegeten. Een van de lekkerste taartjes ooit misschien wel, maar dat mag ook wel voor 6,50 voor een stukje taart. Vervolgens zijn we naar ons huisje gereden. In tegenstelling tot ons vorige verblijf was dit wel heel mooi. Het was erg modern. We hadden zelfs een bank. Sinds ik hier ben heb ik nog geen een keer op een bank gezeten dus dat was genieten. We hadden zelf ons eten gekookt want niet zo’n succes was. Allereerst wilde ik lekkere aardappeltjes aan m’n ouders laten proeven, maar ik had de verkeerde gekocht. Mama en ik waren terug naar de winkel gegaan, maar nog steeds kon ik de goede niet vinden dus hadden we simpele aardappeltjes. Ook wilde ik vegetarisch vlees. In het vegetarische vak zat blijkbaar ook vis dus ik had per ongeluk vis gepakt. Kortom, het was niet de beste maaltijd. Daarna hadden we een Netflix avondje gehouden met thee en chipsjes. Na een lekker nachtrust ging we de volgende dag op pad naar Nuuksio National Park. Hier hadden we twee hikes gedaan. We hadden echt geluk met het weer want alle dagen was het zonnig. Na de hikes zijn we naar Helsinki gegaan want daar moest ik op de bus terug naar Kuopio. Eerst hadden we nog wat gegeten bij de Burger King. Daarna gedag gezegd tegen m’n ouders en 5,5 uur in de bus terug naar Kuopio. Ik heb het echt super gezellig gehad met ze en vind het echt leuk dat ze langs zijn gekomen. Vandaag had ik een druk dagje want door al dat reizen stapelen de taken zich toch op. In de ochtend heb ik de was gedaan en een opdracht voor school gemaakt een ingeleverd. Ook heb ik m’n schoenen opgehaald die ik besteld heb en ze passen dus daar ben ik heel blij mee. Om 15:30 had ik alweer de bus naar het busstation. Ik ben nu onderweg naar Turku, een 6,5 durende busreis. Tot en met zaterdag ben ik op pad met 3 andere Nederlandse meisjes (Bente, Carly en Lequisha) en Patrice. Dus dat worden ook weer hele gezellige dagen.