Kuta (Lombok), dag 23

De dag begon niet zo positief. De leraar van de school kwam naar ons toe om te vertellen dat het door kan gaan. De kinderen waren vandaag vrij, omdat ze alleen maar een test in de ochtend hoefde te maken. Gelukkig konden we nog met een andere groep mensen mee naar 'pink beach'. Het was een twee uur durende rit. Uiteindelijk duurde het volgens mij langer want de weg was super slecht. Heel veel losliggende stenen en overal kuilen en hobbels. Vooral met mijn bont en blauwe billen was dat best afzien. Ik zat ook niet ontspannen achterop vanwege het motorongelukje van een paar dagen geleden. En we waren ook een keer bijna gevallen waardoor ik nog banger werd en we waren een slang tegen gekomen. Uiteindelijk waren we aangekomen bij het strand en was er niks roze aan. Het blijkt dat het zand roze kleurt bij zonsondergang en zonsopkomst. We konden niet wachten daarop omdat de weg echt niet te berijden was in het donker. Het strand was ook te vies (zeewier en plastic) om in te zwemmen. Toen heeft een local ons meegenomen naar 'honeymoon beach'. De weg er naartoe was verschrikkelijk. We moeten lopen tussen de struiken (allemaal schrammen overal nu) en het waren voornamelijk losliggende stenen oftewel duizend keer bijna gevallen met mijn onhandigheid. Eenmaal op het strand aangekomen was het dat allemaal waard. Het was echt een expeditie robinson strand. Het was helemaal verlaten tussen de rotsen in. Prachtig helder water en vol met koraal. Zelf heb ik hier helaas geen foto's van kunnen maken want ik had m'n telefoon niet meegenomen. De weg naar het strand toe worden wel eens overvallen gepleegd op motorrijders dus ik wilde het risico niet lopen m'n telefoon te verliezen. We konden helaas maar 20 minuten op het strandje blijven anders werd het donker en konden we niet meer 'thuis' komen. Na het douchen zijn we met z'n allen (7 personen: Canada, Amerika, Duitsland en Nederland) uiteten geweest. Dat was gezellig, maar ik was zo moe. Na het uiteten gingen we nog wat drinken en iedereen wilde ineens dronken worden. Ik had daar geen zin in. Ten eerste omdat ik het leuke aan dronken om het dronken worden niet snap en ten tweede omdat ik dan morgen op de boot gegarandeerd ziek zou zijn. Ik ben dus eerder naar het hostel gegaan en heb m'n spullen gepakt voor morgen. Morgen om 7:30 worden we opgehaald. We gaan dan dus 4 dagen op een boot leven met 25 tot 30 andere mensen. We gaan dat de vetste plekken bezoeken en bijzondere dieren zien. Ik heb dan dus geen wifi oftewel geen verslagen voor de komende vier dagen. Wel ga ik elke dag in m'n notities een verslag schrijven en zodra ik wifi heb zet ik die online. Tot snel!