Ho Chi Minh (Vietnam), dag 58

Wat een nacht. Ik werd wakker met enorme hoofdpijn en nog steeds super moe. Het was moeilijk in slaap komen door alle geluiden en het licht. Voor het licht had ik een oplossing, een slaapmasker. Ik denk dat mijn hoofdpijn komt doordat die veel te strak zat. Los van dat vond ik het wel een leuke ervaring. Weer iets om van m'n lijstje af te strepen. Toen ik mezelf had klaargemaakt moest ik afscheid gaan nemen van Flo. Dat vond ik zo lastig, want hij heeft zoveel voor me betekend. De gesprekken die wij hebben gehad heeft mij zoveel gegeven en me geholpen. Op het moment dat hij na een dikke knuffel uit het zicht was, kon ik m'n tranen niet meer inhouden. Uiteindelijk heb ik ze op de wc even laten stromen. Ik moest me inhouden om niet terug te rennen en hem dood te knuffelen. Maar ik weet dat ik hem over een paar maanden weer ga zien en misschien eerder want we wonen 3,5 uur rijden van elkaar vandaan. Ik denk ook dat dit alles bij elkaar is. Hij is de laatste van wie ik afscheid nam en dan wordt het ineens zo echt. Uiteindelijk had ik me herpakt en ik heb de hele vlucht naar Sydney geslapen. Eenmaal aangekomen moest ik naar de internationale luchthaven toe. Kost weer 6 dollar. Wel gek om daar weer te lopen, want een maand geleden liep ik daar ook, maar dat was het begin van het avontuur nu. De tijd is gevolgen. Eerst moest ik twee uur wachten voordat ik kon inchecken. In die tijd heb ik m'n batterij opgemaakt aan het kijken van YouTube filmpjes. Toen wilde ik gaan inchecken, maar werd ik geweigerd omdat ik mijn VISA voor Vietnam op mijn telefoon had en niet geprint. Ik heb in een camper van geleefd dus dan is printen niet zo makkelijk. Toen ik bij de plek kan waar ik zou kunnen printen was de printer kapot. Vervolgens ging ik rondvragen of ik ergens een printer kon gebruiken. De enige plek was het flight center. Ik moet 10 DOLLAR betalen voor een velletje papier. Toen werd ik echt heel chagrijnig, slaat toch nergens op. Ik had geen keus dus heb ik het maar gedaan. Bij de security werd ik ook nog uitgepikt om te checken of ik geen explosieve bij me had. Daarna heb ik van mijn laatste dollars kipvingers gekocht bij Hungry Jacks. Daar heb ik ook mijn telefoon opgeladen en de laatste twee aflevering van Riverdale offline gezet zodat ik die in het vliegtuig kon kijken. Eenmaal in het vliegtuig bleek dat ik voor een vlucht van bijna 10 uur geen eten of drinken krijg. Het enige wat ik nog over had was een energiereep. Ik heb vandaag dus in het totaal twee energierepen op en een paar kipvingers. Ook duurt de vlucht enorm lang en verveel ik me dood want je moet ook betalen als je films wil zien. Het is vandaag echt m'n dag niet. Nog een klein beetje klagen en dan ben ik klaar. Naast mij zat een vrouw die steeds smakte en die met haar voeten steeds tegen me aan ging liggen. Gelukkig kwam er toch een einde aan de vlucht. Meteen werd het weer duidelijk dat in Azië was. Chaos en niks staat duidelijk aangegeven. Het duurde dus een tijdje voor ik m'n visum had. Ook ben ik daarmee afgezet, want ik moest betalen maar er was nergens een betaalautomaat. Ik mocht dan in een andere valuta betalen en ik had nog Maleisisch geld dus ik betaalde daarmee. Ik heb natuurlijk geen idee hoeveel ik dan betaal. Daarna heb ik het omgerekend naar euro's en heb ik volgens mij bijna 10 euro teveel betaald. Daarna heb ik een Uber besteld. Chaos was het buiten met taxi's. Ik dacht ik ga die Uber hier nooit vinden, maar toch gelukt. Het was een halfuur rijden naar m'n hostel en dat was €3,50 dus dat voelde weer goed. Ik was zodra ik was ingecheckt meteen naar een supermarkt gegaan om eten en drinken te halen. Ik zit in een steegje middenin de backpackerswijk. Als ik het steegje uitloop is het meteen drukte en chaos. Het doet me denken aan Bangkok. Verder heb ik niks gedaan en ben ik na een lekkere douche m'n bed ingedoken.