Nusa Lembongan, dag 17

Ik ben de hele ochtend bezig geweest om te regelen dat ik de 21e naar Lombok kan. Ja de hele ochtend, want ik was om 8 uur al wakker. Ik weet dat dit ongeloofwaardig klinkt, maar het is echt zo. Eerst zei een man dat ik voor omgerekend 30 euro de boot kon pakken inclusief een transfer naar Kuta Lombok. Vond ik al erg duur. Toen zei een andere man van het hostel dat die 30 euro zonder transfer was. Toen werd het me echt duur. Het is dus goedkoper om weer terug naar Bali te gaan en daar het vliegtuig te pakken naar Lombok. Dat is dus wat ik nu ga doen. De vlucht was heel goedkoop, maar maximum van de bagage is 10 kilo en ik heb net iets meer dan 10 kilo denk ik. Dus dat wordt nog spannend. Vanochtend zijn ook de mensen waar ik mee omging vertrokken. Deze middag ben ik dus alleen naar het strand gegaan. Ik lag lekker op een bedje toen een man kwam vertellen dat het hun bedje was. Ik verplaatste netjes naar een ander bedje en vervolgens heeft er ruim een uur niemand op dat bedje gelegen die zogenaamd bezet was. Daarna kwam die man om 10 minuten op het bedje te liggen en daarna is hij vertrokken. Daarvoor moest ik dus m'n schaduwplek afstaan. Heel frustrerend! Ik ben op tijd weer naar het hostel gegaan in de hoop dat ik mijn nieuwe kamergenootje zou zien om met haar te kunnen dineren. Maar ze was er niet. Nu ik dit schrijf zit ik alleen bij hetzelfde tentje waar ik gisteren ook had gegeten. Het regent een mini beetje en meteen hebben ze problemen met de elektriciteit. Ik heb nog 3 kwartier voordat het donker wordt dus ik hoop dat ik voor die tijd mijn eten heb. Morgen ga ik denk ik gebruik maken van pick-up en drop-off services van de duurdere restaurants hier. Dan komen ze je ophalen bij je hostel en brengen ze je naar een restaurant met uitzicht op de zonsondergang. Onderweg naar dit restaurant stond er hond midden op de weg naar mij te blaffen. Daar maak je mij natuurlijk niet blij dus ik stond een beetje angstig bij de hond, probeerde er langs te gaan. Een vrouw van hier zag dat en kwam meteen naar mij toe of alles goed was. De mensen zijn zo lief hier! Gelukkig ben ik voor het donker terug gekomen bij mijn hostel. M'n kamergenootje is een Nederland meisje van 23 uit Nijmegen. Blijkbaar zijn er ook nog 2 andere Nederlandse meisjes hier en hun wilde nog uiteten gaan dus misschien ga ik mee voor de gezelligheid. Ligt er wel aan of iemand van hun mij achterop de scooter durft te nemen want mijn kamergenootje vindt hier rijden ook wel spannend met die super slechte wegen. Ook doet de wifi het niet en de stroom dus ook niet. Weet anders ook niet wat ik dan in m'n eentje in het hostel moet doen. Hopelijk wordt het snel opgelost. Uiteindelijk zijn we de film 'eat pray love' gaan kijken samen met een meisje uit Algerije. Super interessant om met haar gesprekken te hebben over het leven daar. Morgen is mijn laatste dag hier in dit paradijs dus nog even genieten.